Ընթերցե՛ք հետևյալ թեման՝ <<Հայաստանը Ք.ա. VII դարավերջից մինչև Ք.ա. 330-ական թվականները>>
Պատասխանե՛ք հետևյալ հարցերին՝
Ե՞րբ և Հայկական լեռնաշխարհի ո՞ր հատվածում էր վերականգնվել Սկայորդու իշխանությունը: Սեպագիր աղբյուրներում ի՞նչ անունով էր հիշատակվում այդ իշխանությունը:
Ըստ Մովսես Խորենացու` Ք.ա. VII դարի առաջին կեսին Հայկական լեռնաշխարհի հարավ-արևմուտքում վերականգնվել էր Հայկազունների ավագ ճյուղի իշխանությունը`Սկայորդու գլխավորությամբ: Այն համապատասխանում է սեպագիր աղբյուրների Արմե-Շուբրիա պետական կազմավորությունը:
Ներկայացրե՛ք Պարույր Սկայորդու քաղաքական գործունեությունը:
Ըստ Պատմահոր հաղորդման` Պարույրը միավորեց Վանա լճից մինչև Եփրատ ընկած ողջ տարածքը: Նա դաշինք կնքեց Մարաստանի ու Բաբելոնի հետ ընդդեմ Ասորեստանի: Ք.ա. 612թ. դաշնակից զորքերը գրավեցին Ասորեստանի մայրաքաղաք Նինվենը: Դրանից հետո Պարույր Նահապետը Հայաստանի թագավոր: Երբ Ասորեստանը վերջնականապես ոչնչացնելու նպատակով դաշնակից զորքերը Ք.ա. 609 թ. Վանի շրջանով արշավում էին դեպի Ասորեստանի վերջին հենակետ Կարքեմիշ քաղաքը, այդ ժամանակ Վանն արդեն դաշնակիցների, այսինքն`Պարույրի իշխանության տակ էր:
Ներկայացրե՛ք (ամփոփ) Երվանդ Սակավակյացի գործունեությունը:
Երվանդ Սակավակյացը Պարույր Հայկազունի հաջորդողն էր։ Նրա անունով էլ Հայկազունիների մի ճյուղն անվանվել է Երվանդական, Երվանդյան կամ Երվանդունի։ Սակավակյացը Մարաստանի դեմ պատերազմում անհաջողություն է կրում և ստիպված ճանաչում նրա գերիշխանությունը։ Նրա օրոք թագավորություն ուներ 40 հազարանոց հետևակ և 8 հազար հեծյալ զորք։ Աժդահակի օրոք Տիգրանը կրկին ապստամբում է, ապստամբությունը ձախողվում է և հայկական ընտանիքն ընկնում է ծուղակը։
Արդյո՞ք ճիշտ էր Մարաստանի դեմ ամպստամբությունը և Աքեմենյան Պարսկաստանի հետ դաշինքը: Հիմնավորե՛ք:
Մարաստանի դեմ ամպստամբությունը միջոց էր Աքեմենյան Պարսկաստանի հետ լավ հարաբերություններ պահպանելու համար։ Եվ նաև լավ միջոց էր Մարաստանին ասպարեզից դուրս հանելու համար։
Ի՞նչ գիտեք Բեհիսթունյան արձանագրության մասին: Ի՞նչ լեզուներով և ի՞նչ անվանումներով էր հիշատակվում Հայաստանը:
Բեհիսթունյան արձանագրությունը թողել է պարսից հզոր արքա Դարեհ I-ը։ Արձանագրությունները եղել են եռալեզու՝ պարսկերեն, էլամերեն, բաբելերեն։ Պարսկերեն արձանագրություններում Հայաստանը կոչվում է Արմինա, էլմաներենում՝ Հարմինույա, բաբելերենում՝ Ուրարտում։
Ինչպիսի՞ տեղեկություններ է հաղորդում Քսենոֆոնը Հայաստանի մասին:
Քսենոֆոնը Հայաստանում արշավանքների ժամանակ նկարագրել է այն, որպես շքեղ երկիր՝ գեղեցիկ շինություններով և քանդակներով։ Այստեղ նշում է, որ հայերը մեծ սափորների մեջ ինչ-որ խմիչք էին պատրաստում, որի վրա գարու հատիկներ էին։Քսենոֆոնը նշում է, որ չկար մի այդպիսի տուն, որտեղ չլինեին խմիչքներ, մսեղենով կերակուրներ։
Աննա Հարությունյան 